W ubiegłym miesiącu osiągnięto po raz pierwszy w historii ludzkości ilość 400 ppm dwutlenku węgla w atmosferze. Oznacza to, że w jednym milionie cząstek danego roztworu (w tym wypadku powietrza) znajduje się 400 cząstek CO2. Wydaje się mało, ale już w 1989 r. naukowcy (pod nadzorem James’a Hansen’a) ustalili, że górny limit bezpieczeństwa wynosi 350 ppm.

“Marsz” do wyżej wspomnianych 400 ppm może wydawać się wolny jak na nasze standardy, gdyż średnio rośnie o 1 lub 2 cząstki rocznie. Natomiast biorąc pod uwagę standardy geologiczne jest to szybki sprint. Dane do pomiaru zawartości CO2 w atmosferze pobiera się z warstw lodu, które zawierają bąbelki powietrza, które pozwalają nam na w miarę dokładne oszacowanie składu powietrza nawet z przed 800 tysięcy lat. W dzisiejszych czasach robi się stałe pomiary od końca lat 50’ w stacji pomiarowej Mauna Loa na Hawajach.

Poniżej znajduje się link do krótkieg filmiku pokazującego, jak sytuacja zmieniała się wraz z biegiem historii. Animacja ta pozwala nam zrozumieć, czemu zjawisko ciągle rosnącej zawartości CO2 w atmosferze często nazywane jest kijem hokejowym.

"Time history of atmospheric carbo dioxide"

Rosnące stężenie CO2 w atmosferze według naukowców jest skutkiem między innymi wzrastającej średniej temperatury światowej. Z drugiej zaś strony jest jednym z powodów dla rosnącego poziomu mórz, zmian w opadach i PH oceanów oraz wzrost ekstremalnych temperatur. Naukowcy zakładają, że te zjawiska będą nadal występować i co gorsza będą coraz to intensywniejsze, jeśli emisje CO2 związane z aktywnością człowieka będą dalej wzrastać.

Źródło: http://www.climatecentral.org/news/the-meteoric-rise-of-co2-in-1-video-17398